جاده منتخب

دو جاده در جنگلی زرد فام از همدیگر جدا می شدند ، و متاسفانه من قادر نبودم هر دویشان را دنبال کنم پس برای انتخاب یکی ، مدتی طولانی ایستادم و به امتداد آن ، تا جایی که چشمم کار می کرد نظر انداختم تا جایی که زیر بته های جنگلی پیچ می خورد و از نظر محو می شد ؛ سپس دیگری را برگزیدم ، برای وضوح و زیبایی اش و شاید برای ادعای بهترش ، چون آنجا علفزار بود و رهگذر می طلبید گو این که هر دو رهگذران زیادی داشتند و حقیقتاً به یک اندازه لگد مال شده بودند ؛ و هر دوی آنها آن روز صبح ، مانند هم آرمیده بودند . با برگ هایی که هنوز جای هیچ رد پایی بر آنها نیفتاده بود . آه من اولی را به روز دیگری موکول کردم ! می دانستم که هر راهی به راه دیگر می رسد و این ادامه می یابد . . . پس شک داشتم که هرگز فرصت برگشت یابم پس ؛ جایی سالها و سالها بعد ، این جمله زیبا را با آهی آرامش بخش خواهم گفت : دو جاده در جنگلی از هم جدا می شدند ، و من _ من آنرا که مسافر کمتری عبو رکرده بود برگزیدم ، و همین ، تمام دگرگونی های زندگیم را موجب شد . رابرت فراست

جمعه 10 اردیبهشت 1389 - 11:11:13 AM